Allianz Grubu'nun başekonomisti Mohamed El-Erian, Jackson Hole Ekonomi Semineri'nde Federal Rezerv (FED) Başkanı Powell'ın FED'in gelecekteki stratejisi üzerine derin bir değerlendirme yapmaktan kaçındığını ve reformlardan bahsetmediğini, bu konuları halefine bıraktığını düşünüyor. Bu yaklaşım siyasi tartışmalardan kaçınmayı sağlasa da, önemli bir strateji değerlendirme fırsatını da kaçırmış oldu.

Jackson Hole Yıllık Ekonomi Semineri'ndeki ana konuşma, her zaman dünya çapında en etkili merkez bankası liderlerinin önemli stratejik görüşlerini paylaştığı bir sahne olarak görülmüştür. Bu görüşler sadece para politikasıyla ilgili değil, aynı zamanda daha geniş ekonomik ve kurumsal konuları da kapsamaktadır.

Ancak, El-Erian, geçen Cuma Powell'ın bu yolu seçmediğini söyledi. Aksine, Federal Rezerv (FED) Başkanı riskten kaçınma yaklaşımını benimsedi.

Konuşması, para politikalarının kısa vadeli görünümüne odaklandı ve merkez bankası para politikası çerçevesinin revizyonunu 2020 versiyonuna yönelik yapısal bir sıçrama değil, bir "kademeli evrim" olarak tanımladı. Ancak, o revizyonun, "kasıtlı, ılımlı enflasyon aşımı" anlayışı da dahil olmak üzere, ardından gelen ekonomik gelişmelerle son derece uyumsuz olduğu ortaya çıktı.

Powell, bu sefer Jackson Hole'a büyük bir kurumsal baskı altında gidiyor. Son dört yıldır enflasyon, Federal Rezerv (FED) hedefinin üzerinde seyrediyor ve en son veriler enflasyonun yeniden yükselme ihtimalinin olduğunu, istihdam pazarının da zayıfladığını gösteriyor.

Powell'ın başkanlık ettiği Federal Açık Piyasa Komitesi (FOMC) arasında ayrılıklar ortaya çıkıyor, geçen ayki politika toplantısında iki yönetim kurulu üyesi karşı oy kullandı, bu otuz yılı aşkın bir süredeki ilk önemli ayrılık. Aynı zamanda, Federal Rezerv artan siyasi baskılarla karşı karşıya, örneğin geçen hafta Trump yönetiminin mevcut bir yönetim kurulu üyesine yönelik yaptığı suçlamalar.

Arian, Powell'ın konuşmasının başında piyasaya duymak istedikleri kelimeleri verdiğini belirtti. “Temel görünüm ile risk dengesi değişikliği, politikamızda bir ayarlama gerektirebilir” dedi. Ayrıca, “istihdamda aşağı yönlü risklerin arttığını” ve bu risklerin “hızla işten çıkarmaların artışı ve işsizlik oranlarının yükselmesi olarak ortaya çıkabileceğini” ifade etti.

Bu açıklamalarla birlikte, hisse senedi piyasası, tahvil piyasası ve diğer varlık fiyatları genel olarak yükseldi; traderlar, onun ardından eklediği enflasyonla ilgili kısıtlayıcı ifadeleri neredeyse tamamen göz ardı ettiler.

Ancak, El-Erian, Powell'ın işgücü piyasası da dahil olmak üzere ekonominin yapısal evrimini tartışmak için yeterince zaman ayırmadığını düşünüyor ve bu, bu yılki seminerin ana temasını oluşturuyor. Politika oluşturma konusunda gecikmeli verilere yüksek derecede bağımlı olduğu göz önüne alındığında, bu tür bir riskten kaçınma yaklaşımı aslında pek de sürpriz değil.

Powell'ın konuşmasındaki ikinci önemli nokta, para politikası çerçevesinin düzenli revizyon sonuçlarının tanıtımıdır; onun sözleriyle ifade edecek olursak, "çift görevimizi nasıl takip ediyoruz", fiyat istikrarı ve maksimum istihdamı sağlamak. Değişimi "aşamalı evrim" olarak tanımladı ve geçmişteki revizyonların (Ağustos 2020) geriye dönük verilere aşırı derecede bağımlı olma kusurunu bir kez daha vurguladı.

O revizyonun temel fikri, yayınlandıktan kısa bir süre sonra gerçekler tarafından neredeyse önemsiz olduğu kanıtlandı. Enflasyonun uzun süre beklenenden düşük kalmasını telafi etmek için Federal Rezerv (FED), ortalama enflasyon hedeflemesi sistemini başlattı, ancak ardından enflasyon, 1970'lerden bu yana en çılgın performansı sergiledi, bu herkesin gözünde.

El-Erian, çerçeve özetinde Powell'ın sürekli eleştirilen bir konudan, yani iletişim netliğinden, özellikle FOMC toplantı tutanakları ile öngörücü politika rehberliği arasındaki iletişimden kaçındığını belirtti. Powell ayrıca, Federal Rezerv'in %2 enflasyon hedefinin uygulanabilirliğini yeniden değerlendirme niyetinde olmadığını yineledi. Bu tutum, ABD ekonomisini etkileyen yapısal değişikliklerle, örneğin tedarik zinciri yeniden yapılandırması, işgücü piyasasındaki değişim ve uluslararası ticaret düzeninin yeniden şekillenmesi ile çelişiyor.

Arian, Powell'un izlediği bu dar yolu değerli bir fırsatı kaçırmak olarak görüyor. İlk olarak, konuşmasını Federal Rezerv (FED) başkanı olarak geçirdiği sekiz yılın deneyimlerini ve düşüncelerini gözden geçirmek için kullanamaması; ikinci olarak, ekonomik yapısal değişikliklerin politika anlamları hakkında neredeyse hiç içgörü sunmaması; üçüncü olarak, konuşmanın yaklaşan Eylül politika toplantısına odaklandığı şeklinde anlaşılması, piyasalarda "kısa vadeye odaklanma ve uzun vadeyi göz ardı etme" davranış eğilimini daha da artırdı.

Yine de, Powell, Federal Rezerv (FED) etrafındaki sert siyasi tartışmalara katılmaktan kaçındı ve merkez bankası bağımsızlığı konusunu konuşmamayı tercih etti. Aynı şekilde, bir yönetim kurulu üyesine yönelik suçlamalar hakkında da sessiz kaldı; bu suçlama, Başkan Trump'ın onu görevden alacağı tehdidinde bulunmasına neden olmuştu, eğer istifa etmezse.

Genel olarak, El-Erian, Powell'ın son Jackson Hole konuşmasının bir strateji ve deneyim özeti olmadığını, aksine bir taktik operasyon olduğunu düşünüyor. Siyasi olarak baskı altında ve ekonomik görünümün karmaşık ve değişken olduğu bir dönemde, piyasalara kısa vadeli sinyaller verme seçeneğini tercih etti. Ekonominin derin yapısal sorunlarına yanıt verme fırsatını geri çevirdi ve Federal Rezerv ile ilgili herhangi bir reformdan bahsetmedi. Stratejik vizyonunu geleceğe erteleyerek, dünyanın en etkili merkez bankasının karşılaştığı kritik konuları halefine bırakmış oldu.