Hayat varsa, ölüm de vardır, herkes er ya da geç ölümle yüzleşmek zorunda kalacaktır. Hala hayatta olduğumuzda, ölümle başa çıkmak için iki yöntem kullanabiliriz: ölümü görmezden gelmek ya da kendi ölümümüzle yüzleşmek ve ölümün getirebileceği acıyı azaltmak için ölümle ilgili net düşünceler yapmak. Ancak her iki yöntem de bizi gerçekten ölümden kurtaramaz.

Bir Budist olarak, ölümü normal bir süreç olarak görüyorum. Ben bu dünyada yaşadığım sürece, ölüm kaçınılmaz bir gerçek olacaktır. Ölümden kaçılamayacağını anladıktan sonra, endişelenecek bir şey olmadığını düşünüyorum. Ölümü, bir giysinin yırtıldığında değiştirilmesi gereken bir şey olarak görmeyi tercih ederim, bir son nokta olarak değil. Ancak ölüm öngörülemez: Ne zaman veya nasıl öleceğimizi bilmiyoruz. Bu nedenle, ölüm gerçekleşmeden önce hazırlık yapmak önemlidir.