Stüdyolar Web3 Karmaşası İçin Günah Keçisi mi Edildi? Derinlik, endüstrinin kronik hastalıklarının ardındaki gerçek "üst düzey faiz zincirini" analiz ediyor

Yazan: Buz Kurbağası

Son zamanlarda, stüdyoların kaldırılmasıyla ilgili kamuoyu yeniden mayalanmaya başlamış gibi görünüyor, bazıları altcoin eksikliğini stüdyolara bağlayarak, endüstrinin bu statükoyu tersine çevirmek istiyorsa önce stüdyoları kapatması gerektiğini savunuyor.

Kuşkusuz, sektörde çok fazla sorun ve kaos var, ancak bu sorunların hepsinin stüdyodan kaynaklandığını düşünmüyorum ve keşfetmeye değer.

1. Stüdyoyu yasaklamak, sektör daha iyi olacak mı?

Bu soruyu cevaplamak için, bir öncül mantığı cevaplamak gerekir: Stüdyo endüstrinin bir ürünüdür, tam tersi değil. Bu mantığın önemini anlamak önemlidir: Herhangi bir kar amaçlı pazarda, yasaklanması gereken birçok şey, piyasanın çeşitli tarafların çıkar çatışmasının bir sonucudur. Stüdyolar da aynı şekilde.

Dolayısıyla, bu çıkar oyunu etrafında, analizimiz çok basittir.

Kim en büyük menfaat sahibi, kim nihai kural belirleyici ise, eğer kılıcınız en büyük menfaat sahibine vurmuyor, kural belirleyiciye yönelik değilse, reformun etkili olması imkansızdır.

Stüdyo, bu sektördeki en büyük çıkar değildir ve stüdyo bu endüstrinin kural koyucusu değildir.

Kim finanse ediyor? Çip kurallarını kim belirliyor? Borsadaki listelemeyi kim belirliyor? Airdrop kurallarını kim belirliyor? Trafik sürücüleri kimlerdir? Bu temel sorular cevaplanana kadar, suç için stüdyoyu suçlamak zor.

Ancak, çıkarlar ve güç açısından, çıkar zinciri kırıldığında ve sermaye ziyafeti sona erdiğinde, stüdyo hızla kurban olarak seçilebilir. Sonuçta, bu endüstri zincirinde, stüdyo nispeten özel bir varlıktır, akışın bir parçasıdır, ancak çok fazla söz hakkına sahip değildir, sık ​​sık tersine çevrilir ve bireysel yatırımcılar empati kurmakta zorlanır, proje sahipleri ve sermaye hem sever hem de nefret eder. Bu nedenle, bu açıdan stüdyoyu hedef almak çok kolayca politik olarak doğru bir seçim haline gelebilir.

Stüdyoyu yasaklayıp yasaklayamayacağınızdan bağımsız olarak, yapsanız bile, tartışmak istediğimiz şey şu: Sorun çözüldü mü? Endüstrinin sahte patlaması tamamen dağılacak mı? Sektör daha iyiye gidiyor mu?

Yalın gerçek şu ki, sahte refah, endüstrinin çarpık gelişiminin sonucudur, ancak nedeni değildir. En büyük sorun, birçok insanın fenomeni ilk günah olarak ele almaya alışkın olması, ancak altında yatan yapısal ve kurumsal sorunlara karşı kör olmalarıdır.

Endüstrünün karmaşası temelde şurada yatıyor: adalet, lan adalet, adalet kısıtlaması olmayan bir endüstride, stüdyoyu yasaklayabilirsin, insanın hırs ve kâr hırsını yasaklayamazsın.

Daha geriye giderseniz, proje tarafı / sermaye / borsa stüdyoyla artık işbirliği yapmamaya karar verirse, teknik olarak stüdyoyu dışarıda bırakabilirsiniz, böylece dışlanmaları da hoş karşılanabilir.

Sorun şu ki, serbest bir piyasada, adalet düzenlemesinin olmadığı bir piyasada, ihtiyacınız var, stüdyo veriyor. Kuralları siz belirlersiniz ve stüdyo sizinle oynar. Stüdyo neden bu kadar? Stüdyoyu çökertmek sizin için sorun değil, ancak kuralları kendiniz nasıl değiştirebilir, piyasayı kızdırabilir, pırasa kesebilir ve sonunda tüm bunların stüdyonun suçu olduğunu söyleyerek stüdyoyu dışarı itebilirsiniz.

Bu tür senaryo yazımına aşina mısınız bilmiyorum. "The Wolf of Wall Street", "The Big Short" ve "The Godfather" gibi klasik filmlerde, eşitsiz güç piramidinde bunu gördük: en göze çarpan sorunlar, hedef alınması en kolay olanlardır ve yalnızca kazanılmış çıkarları ve gücün çekirdeği geri çekilir.

Bir "kurban" yok edildiğinde, her şey aynı kalır, yeni "kurban" hızla ortaya çıkar, sadece kazananların tepesinde, bilmediğiniz bir yerde kadeh kaldırırken.

İkincisi, perakende yatırımcılar devralıyor, stüdyonun potası mı? Sektördeki likidite kara deliği kimdir?

Projekt sahibi ve borsa sofrayı birlikte donatırken, neden ziyafetin sonunu stüdyo ve bireysel yatırımcıların yetersiz çalışmalarına atfetmek gerekiyor?

Dürüst olmak gerekirse, bu başlık bir stüdyo olarak benim için çok utanç verici, çünkü perakende yatırımcıların seti çözmesine yardımcı olma yeteneğim yok ve kapana kısıldığımda sadece birkaç kelimeyi azarlayabiliyorum ve sonra buna katlanabiliyorum.

Kâr açısından, hiçbir stüdyo aslen plak kırmak istemez, sonuçta ters çevirme, zaman maliyeti, aşınma hepsi risklidir, proje tarafı gerçekten projeyi sürekli olarak geliştirebilirse ve değerlemeyi körü körüne yükseltmezse, uzun vadeli düşünecektir, kim plak açmak ve hemen satmak ister ki?

Gerçekten yüksek kaliteli, değeri düşük projeler için, piyasa doğal olarak olumlu geri bildirimler verecektir. Projeniz yüksek kaliteli görünse bile, ancak değersiz değerleme altında, kimse devralmaya istekli değildir.

Bir yatırım piyasası için, stüdyonun kısa vadeli kazanç sağlaması veya proje tarafından başka herhangi bir katılımcının kısa vadeli kazanç peşinde koşması herhangi bir sorun teşkil etmez, sözde uzun vadeli değeri sürükleyen bazı "değer temizliği" mevcuttur.

Herhangi bir piyasa katılımcısı olarak, proje tarafının kendisi dışında başkalarından diski korumalarını istemek için etik bir duruş yoktur. Hele bir de proje tarafı ve sermaye tarafı da çeşitli yollarla kendilerini sevk ederken, başkalarından daha iyisini yapmalarını istemeye hakları yoktur ve en çaresiz olan şey, sözde "değer" adına çok fazla pırasa olmasıdır.

Stüdyonun çip satışını endüstri likiditesinin kara deliği olarak düşünürseniz, asıl sorunu gizlersiniz.

Bazı insanlar stüdyo FUD'unun projenin gelişimini etkilediğini söylüyor, yüksek kaliteli temellere sahip bir projenin piyasanın FUD'undan hiç korkmadığını, kullanıcı tabanının stüdyodan hiç gelmediğini, stüdyo FUD tehdit teorisinin gerçekten stüdyonun enerjisine baktığını veya bunun çöp projeleri için sadece bir incir yaprağı olduğunu, piyasanın gerçek altını rafine eden gerçek ateş olduğunu ve yüksek kaliteli projeyi sarsabilecek gerçek şeyin asla senaryo sürünmesinin klavyesi değil, proje partisinin kendi zırhındaki Truva atı programı olduğunu söylemek istiyorum.

Kaosun varlığını kabul etmek gerekiyor, ancak gerçeğin bir kısmını kullanarak bütünsellik yaratan yalanlara kararlı bir şekilde karşı çıkmak ve uyanık olmak gerekir; polisin de mafya ile anlaşabileceği gibi, karmaşık sistematik kaosun tümünü stüdyolar ve piyasa arasındaki ikili karşıtlığa indirgerseniz, sözde stüdyo tehdit iddiası, muhtemelen gerçek piyasa manipülatörünün kılıfı haline gelmektedir. Sonuçta, her şeyi zaten stüdyolara yüklüyoruz.

3. Stüdyo işe yaramaz mı ve sektöre bir katkısı yok mu? Sektördeki kaos için kimin potu?

Bu endüstrinin mevcut aşamasında spekülatif özelliği daha büyük, bu temel bir gerçektir, ancak endüstrinin gelişimi hakkında konuşurken en azından ahlaki bir yargıdan kaçınılmalıdır.

Aslında, birçok hava atölyesinin projenin soğuk başlangıcına para, trafik yatırımı yapmadan, kullanıcıları topluluğa çekmeden, projeyi deneyimlemeden ve sürekli olarak paylaşım deneyimi kazanmadan, atölyenin yığın yığın yapmadığı durumda, normal perakende gazı geri alamazdı.

Hiçbir stüdyo uzun vadeciliği reddetmez, ancak sektörde kısıtlamaların yokluğunda, insan doğası gereği kâr peşinde koşmak için suçlanacak hiçbir şey yoktur ve bunu stüdyonun kuralları çiğnemesine bağlayamazsınız, stüdyonun bunu yapma yeteneği yoktur. Daha da önemlisi, sektördeki en güçlü kural koyucular istedikleri zaman kuralları çiğnerken, stüdyoların daha fazla etik öz disipline sahip olmalarına neden ihtiyaç duyuluyor?

Sonuçta, sen içeriden ticareti yapabilirsin, ben de fırsatçılık yapamam değil mi? Daha da ileri gidersek, sadece kural ihlali açısından objektif bir değerlendirme yaparsak, proje tarafından içeriden ticaretin adalet üzerindeki zararı daha büyük mü, yoksa stüdyonun adalet üzerindeki zararı daha büyük mü? Piyasa itibarını kim erozyona uğratıyor?

Bu, Las Vegas'taki kumarbazlardan kart saymalarını yasaklamanızı istemekle aynıdır, ancak gerçek krupiyenin rulet olasılıklarını değiştirmesine izin vermek gibi.

Gerçek adalet, kuralların adilliği mi yoksa güç dengesinin adilliği mi olmalıdır? Dünyada adalet, herkesin geçmişinin, eğitiminin ve geçmişinin adaletinde mevcut değildir, ancak aynı ortamda ve kurallarda, her biri kimsenin suçlayamayacağı en büyük faydaları elde etmek için mümkün olan her şeyi yapar. Kâr peşinde koşan bir pazarda, insanlar sizin gücünüzün benimkinden daha güçlü olmasından asla nefret etmezler, insanların nefret ettiği şey aynı şeyi oynamanız ve farklı kurallar uygulamanızdır.

Kural koyucuların adaletsizliği ve şeffaflığı bu pazardaki en büyük günahtır. Proje tarafının kendisi uzun süre inşa etmeye istekliyse ve sermaye abartılı değerlemeye yakıt katmıyorsa ve borsa gerçekten yalnızca değer doktrinini uygulayabiliyorsa, stüdyo sadece bir dezavantaj değil, aynı zamanda bir avantajdır, en azından endüstri henüz daha büyük bir aşamaya geçmediğinde, başlangıçtaki küçük yetersiz akışı sağlar, en azından projenin daha iyi optimizasyonu ve daha iyi deneyimi hakkında kendi geri bildirimlerini almaya devam eden bazı stüdyolar olduğunu kabul etmelisiniz.

Stüdyolar için hileli bir projenin ne olduğunu kolayca karakterize etmiyoruz ve servet etkisinin her şeyden daha büyük olduğu bir pazarda, herkesin para kazanmasını sağlayan bir proje iyi bir projedir.

Eğer pazar gerçekten stüdyonun iş modelini doğal olarak temizlediyse, ona karşı çıkmamıza gerek yok, sonuçta bu, ayı piyasasında projelere sadece likidite sağlamak zorunda kalmamız anlamına gelmiyor, sonuçta bu, piyasanın gerçekten olgunlaştığı anlamına geliyor, artık kimin bu piyasayı çöküşe götürdüğünü suçlamak zorunda kalmayız.

Son olarak, değişim perspektifinden bakıldığında, tüm bunlar endüstrinin en büyük yerleşik çıkarlarına işaret etmiyorsa, stüdyoları yasaklamak mümkün olabilir, ancak insan doğasının açgözlülüğünü yasaklayamaz veya hasat için başka bir incir yaprağı olabilir.